Documentaire Seaspiracy: wat is er mis met vis?

Seaspiracy is een documentaire van Kip Andersen, de producer van Cowspiracy (2014) en What the Health (2017). De Netflix-docu deed bij de lancering direct internationaal al veel stof opwaaien. Seaspiracy volgt filmmaker Ali Tabrizi in zijn zoektocht naar een oplossing voor de bedreiging van de oceaan. In amper 89 minuten wordt de kijker overspoeld met indrukwekkende cijfers en getuigenissen over de toestand van het meest kostbare ecosysteem op aarde.

De documentaire bevat ook schokkende beelden van dierenleed. Als vegan heb je misschien de keuze gemaakt om jezelf hiertegen te beschermen. Daarom vatten we enkele hoofdpunten uit de film graag voor je samen.

De visserij is de grootste bedreiging voor walvissen en dolfijnen

Vanuit het Westen wordt verontwaardigd gereageerd op de dolfijnenjacht in Japan, maar eigenlijk is de visserij is de allergrootste bedreiging voor deze dieren. Jaarlijks zijn meer dan 300.000 walvissen en dolfijnen het slachtoffer van bijvangst. Bijvangst is een term die gebruikt wordt voor alle vissen en andere dieren die ongewild gevangen worden in visnetten. Wist je trouwens dat er per uur 11.000 tot 30.000 haaien gedood worden? De helft daarvan is bijvangst van commerciële visserijen. Naast haaien, walvissen en dolfijnen, raken ook zeevogels, schildpadden en talrijke andere vissoorten verstrikt in de netten. Ze sterven meestal een pijnlijke en langzame dood.

46% van de plasticsoep bestaat uit visnetten en visgerei

Steeds meer organisaties trekken terecht aan de alarmbel over de grote hoeveelheden microplastics die het mariene leven bedreigen. Rond de grootste oorzaak van dit plastic blijft het echter oorverdovend stil. De Europese Unie wil het probleem aanpakken door plastic rietjes te verbannen. Geen slecht idee, maar wanneer je weet dat slechts 0,03% van het plastic in de zee afkomstig is van rietjes en 46% van visnetten en visgerei, kan je je vragen stellen over de efficiëntie van deze aanpak.

Overbevissing verwoest volledige ecosystemen

De oceaan herbergt een kleurrijke en prachtige biodiversiteit en levert vaak adembenemende beelden op in natuurdocumentaires.  Maar daarnaast is het ook de grootste koolstofopslag van de aarde. De oceaan absorbeert CO2 en voorkomt dat deze deze bijdraagt aan het broeikaseffect. Zeeplanten produceren bovendien ook zuurstof door fotosynthese. De klimaatverandering aanpakken, kan dus niet zonder de oceaan te beschermen.  Het evenwicht van dit mariene ecosysteem is kwetsbaar. Wanneer bepaalde vissoorten verdwijnen door overbevissing, heeft dit gigantische gevolgen voor alle leven op zee én op aarde. De boodschap van de filmmakers is duidelijk: duurzame vis bestaat niet.

Niet vis maar algen zijn de belangrijkste bron van omega 3

Het eten van vis of visolie wordt vaak geassocieerd met omega 3. Het klopt dat vis omega-3-vetzuren bevat, maar de echte bron van omega 3 zit in de voeding van de vis: algen. Door de toenemende vervuiling bevat vis trouwens ook schadelijke zware metalen die je liever niet in je lichaam wil.

Jij kan een verschil maken

Vis eten veroorzaakt immens en overbodig dierenleed. Vissen zijn sociale en intelligente wezens en het staat buiten twijfel dat vissen angst en pijn kunnen voelen. Toch bestaat er nauwelijks wetgeving om het lijden van vissen tegen te gaan.

Seaspiracy mag dan wel een somber beeld van de toestand van het leven in zee schetsen, maar eindigt met een positieve noot.  Het is nog niet te laat. De zee heeft een enorme, natuurlijke veerkracht en als we ze met rust laten, kunnen we het tij nog keren. Niemand is te klein om een verschil te maken. De verandering begint bij jezelf.

Wil jij na het zien van de documentaire graag je eetpatroon veranderen? Ontdek hoe wij jou kunnen helpen: Try Vegan biedt een antwoord op al je praktische vragen of laat je inspireren door onze heerlijke recepten. Hieronder bundelen we alvast enkele heerlijke alternatieven voor vis.

Recepten om je viscravings te verslaan