Verslag CEVA-weekend
In het tropische weekend van 27 en 28 mei stroomde de theaterzaal van DC Ledeberg vol met een honderdtal mensen die willen leren beter op te komen voor veganisme. BE Vegan organiseerde samen met Bite Back het allereerste CEVA-weekend in België. CEVA, Center for Effective Vegan Advocacy, helpt mensen wereldwijd om effectievere pleitbezorgers van veganisme te worden. Door middel van workshops leer je hoe je effectiever kunt communiceren, hoe je je vegan impact kunt vergroten en meer bewustzijn creëert rond veganisme.
De twee drijvende krachten achter dit seminarieweekend zijn oprichters dr. Melanie Joy en Tobias Leenaert.
Melanie Joy is psychologe en o.a. gespecialiseerd in communicatietechnieken, groepsdynamiek en sociale veranderingsprocessen. Al meer dan tien jaar legt ze zich toe – en dat doet ze met het grootste enthousiasme – op strategisch vegan activisme. Ze schreef Why We Love Dogs, Eat Pigs, and Wear Cows alsook Strategic Action for Animals: A Handbook on Strategic Movement Building, Organizing, and Activism for Animal Liberation en ze brengt binnenkort haar nieuwste boek uit: Beyond Beliefs: A Guide to improving relationships and communication for Vegans, Vegetarians, and Meat Eaters. Ook is ze de oprichtster van Beyond Carnism en benoemde ze de ideologie waarbij mensen sociaal en cultureel geconditioneerd zijn om dieren te eten, als carnisme.
Tobias Leenaert is de oprichter van EVA en een erg gepassioneerd spreker. Zelf verwoordde hij het als volgt: “Lange tijd heb ik tegen vleeseters gesproken, maar nu spreek ik tegen mensen die spreken tegen vleeseters.” Hij inspireert vegan ambassadeurs en geeft hen de juiste tools om de boodschap effectief over te brengen. Als The Vegan Strategist schrijft hij een blog en reist hij samen met Melanie Joy de wereld rond om mensen te stimuleren als vegan ambassadeur.
De aftrap werd op zaterdag gegeven door Tobias Leenaert. In zijn presentatie Making a Difference for Animals ging hij dieper in op effectief altruïsme: de filosofie die stelt dat als we goed willen doen, we onze middelen zo effectief mogelijk moeten inzetten. Met dat in het achterhoofd maken we keuzes die ons activisme en engagement impactvoller maken. Vanuit die optiek is de strijd tegen dierenleed een prioriteit. Om te beginnen is de omvang gigantisch. Zowel het aantal slachtoffers als de intensiteit van hun lijden is hoog. We spreken wereldwijd over 70 miljard landdieren die elk jaar geslacht worden en vissen die een doodstrijd van tot wel 4 uur lang moeten ondergaan. Een bijkomende factor is de weinige aandacht voor dierenleed. Massaal gemediatiseerde thema’s krijgen sowieso heel wat steun. De intensieve veeteelt daarentegen, kan slechts op 0,015 % van alle donaties rekenen. Kortom: de dieren hebben ons nodig. Niet enkel onze donaties, maar ook onze tijd, onze inzet en vooral ook: onze stem! Hiermee was de toon van het CEVA-weekend alvast gezet.
“De gemiddelde Belg behoort tot de 4 % rijkste mensen ter wereld. Als hij 10 % van zijn loon doneert, behoort hij nog tot de rijkste 5 %”
“He who has a why to live can bear almost any how.”
F. Nietzsche
In haar sessies Effective Communication ging dr. Melanie Joy in op hoe we onze stem kunnen inzetten voor de dieren. Effectief communiceren kan heel wat misverstanden en frustraties vermijden. Meer nog: op een slechte manier de boodschap overbrengen, kan net het tegenovergestelde effect creëren. Belangrijker dan ‘wat’ je zegt, is namelijk ‘hoe’ je het zegt. Als jij je in een gesprek opstelt als iemand die alle waarheid in pacht heeft en hogere morele waarden heeft, zal je bij je gesprekspartner vooral een gevoel van schaamte doen ontwikkelen. In plaats van je af te vragen hoe hij, een notoire hondenvriend, nog vlees kan eten na het zien van slachthuisbeelden, breng je beter een open gesprek op gang over hoe hij die beelden, het eten van vlees en de liefde voor zijn hond met elkaar kan rijmen. Dr. Joy noemt dat ‘zaadjes planten’. Door je empathisch en motiverend op te stellen, ga je een luisterend publiek creëren dat openstaat voor een gesprek en waar je respectvol ideeën mee kan uitwisselen. Dit kan impact hebben! Even belangrijk is echter om een antenne te kweken voor mensen die zich vooraf al afsluiten en geen respect kunnen opbrengen. In zulke gevallen doe je er beter aan om de communicatie te stoppen. Je zult er niets mee bekomen, en je bespaart jezelf heel wat frustraties. Bedenk dat je de tijd die je zou verliezen aan deze ene afwijzende persoon veel effectiever kunt spenderen aan praten met open mensen.
“Het gaat niet om harten en hoofden veranderen, het gaat om harten en hoofden verruimen.”
Dr. Joy’s laatste sessie van de dag, Effective Vegan Advocacy, maakte het perfecte brugje naar Tobias Leenaerts Making Compassion Easier op zondag. De moraal van het verhaal is dat we “de vleeseter” beter zien als “onze vegan bondgenoot”. Iedereen die dierlijke producten consumindert, helpt. Als vegan is het dan ook erg belangrijk om elke stap in de goede richting aan te moedigen, liever dan de ander te wijzen op de misstappen die hij nog begaat. Het is dankzij de vleesverminderaars en ‘health vegans’ dat het aanbod aan plantaardige producten enorm is uitgebreid de laatste jaren. En hoe meer aanbod er is, hoe makkelijker het wordt voor niet-vegans om ook eens vegan te eten of om zelfs de overstap te maken. Het is een boemerang: de vraag bepaalt het aanbod, en die beïnvloedt dan weer de vraag.
“Als iedereen zo vegan mogelijk zou zijn, zou het aanbod zo groot zijn dat de hele wereld vegan is.”
Het moge duidelijk zijn: het CEVA-weekend is een echte aanrader voor iedereen die op een impactvolle manier wilt opkomen voor veganisme. Naast redenen waarom je dat zou doen en manieren waarop je dat goed kan doen, ging er ook veel aandacht naar hoe je het best kunt antwoorden op specifieke vragen. Denk maar aan: “Maar met een ei is er toch niks mis?”, “We zijn zo ver gekomen in de evolutie omdat we vlees aten.” of “Krijg je dan wel genoeg eiwitten binnen?” Nog een fijn aspect van evenementen zoals deze, is dat je veel gelijkgestemden ontmoet. Je merkt al gauw dat vele anderen op dezelfde weerstanden en hetzelfde onbegrip stuiten als jijzelf. Het is absoluut waardevol om te horen hoe zij daarmee omgaan en om je eigen ervaringen te kunnen delen.
Ook niet te versmaden was de heerlijke catering! Want zoals Bertolt Brecht ooit zei: “Erst kommt das Fressen, und dann kommt die Moral.” (“first food, then morals”) (dank u Tobias, voor deze quote). Als lunch was er een eindeloos buffet aan smaakvolle broodjes (gemaakt met beleg van Veggiebel, Hobbit, Abinda en producten van Vedge) en een stevige voorraad fruit en gezonde snacks. De catering werd verzorgd door vrijwilligers van BE Vegan en Bite Back. Behalve op zaterdagavond, toen verzorgde Qosy Green een verrukkelijk 3-gangen diner. Blijven vooral bij: de vegan croissants en chocoladekoeken van Bakkerij Frimout op zondagochtend waren om de vingers bij af te likken en het lekkere gebak van De Groene Keuken en Miss Frangipane.
Foto’s: Jana Broeckx
Tekst: Magalie Jooren